Oude veenrivier de Rotte, de Rottemeren en rechts in de polder de Willem-Alexander roeibaan tussen Rotterdam en Moerkapelle, 2013 (foto Izak van Maldegem)
Rondom de Rotte

Herontwerp van een boezemlandschap

Auteurs

  • Inge Bobbink
  • Esther Gramsbergen

##submission.downloads##

Samenvatting

De inrichting van het Nederlandse landschap moet wederom op de schop. Dit keer niet om de delta door ontginning bewoonbaar te maken of door ruilverkaveling efficënter in te richten voor de landbouw, maar om het land in deze tijd van klimaatverandering en bevolkingsgroei bestendiger en leefbaarder te maken voor mens, flora en fauna. Door zeespiegelstijging, toename van de hoeveelheid neerslag in een korte tijdspanne, droogteperioden in de zomer, voortschrijdende bodemdaling en zoute kwel hopen de watergerelateerde problemen zich op. Aan de basis van de inrichting van laag-Nederland ligt het zogeheten poldeboezemsysteem.
Dit watersysteem, gemaakt om het land droog te leggen en te houden, bestaat uit sloten, weteringen, tochten, vaarten, kanalen, grachten, singels, plassen en meren die door tal van waterwerken met elkaar in verbinding staan. Door dijken, dammen, sluizen en gemalen wordt het waterpeil in dit stelsel gecontroleerd en wordt overtollig water via boezems naar de grote rivieren en de zee afgevoerd. De noodzaak om het water continu te beheren en het laagland te bemalen is evident, maar het systeem is niet voldoende om toekomstige problemen het hoofd te bieden.
Al aan het einde van de vorige eeuw constateerden waterbouwers dat de gangbare  handelwijze van het inzetten van zwaardere pompen, hogere en sterkere dijken en het inlaten van meer water bij droogte niet langer toereikend is. Om voor de nieuwe eeuw een veilig en bruikbaar waterbeheer te kunnen waarborgen, stelde de Commissie Waterbeheer 21e eeuw in 2000 de zogeheten watertrits vast: een driestappenplan dat bestaat uit eerst water vasthouden, dan water bergen en indien nodig water afvoeren. Deze strategie vormt sinds 2003 het uitgangspunt bij elke ruimtelijke opgave.

Citeerhulp

Bobbink, I., & Gramsbergen, E. (2021). Rondom de Rotte: Herontwerp van een boezemlandschap. OverHolland, 13(21), 157–187. Geraadpleegd van https://overholland.ac/index.php/overholland/article/view/233

Gepubliceerd

2021-06-30

Nummer

OverHolland 21

Sectie

Artikelen

Licentie

Copyright (c) 2021 Inge Bobbink, Esther Gramsbergen

Creative Commons License

Dit werk wordt verdeeld onder een Naamsvermelding 4.0 Internationaal licentie.

Biografieën auteurs

Inge Bobbink

Inge Bobbink (1963) is sinds 2007 universitair hoofddocent landschapsarchitectuur aan de Faculteit Bouwkunde van de TU Delft. Ze heeft een postdoctorale graad aan het Berlage Instituut en promoveerde in 2016. In samenwerking met anderen schreef en ontwikkelde zij het onderwijsprogramma voor het mastertraject landschapsarchitectuur, dat zij sinds 2010 co rdineert. Ze doceert en begeleidt master- en PhD-studenten, doceert internationaal, maakt deel uit van het management team van de sectie Landschapsarchitectuur en is lid van verschillende adviesraden. Haar onderzoek richt zich op de identificatie van landschapsarchitectonische en duurzame waarden in (traditionele) watersystemen wereldwijd. Deze onderzoeksagenda heeft geresulteerd in diverse publicaties en artikelen die zij samen met collega’s en studenten heeft geschreven: https://circularwaterstories.org.

Esther Gramsbergen

Esther Gramsbergen (1964) voltooide in 1989 de studie architectuur aan de Faculteit Bouwkunde van de TU Delft. Zij werkte voor diverse architectenbureaus, waaronder Karelse van der Meer Architecten en de ArchitectenCie. Sinds 1999 is zij als universitair docent architectonisch ontwerpen verbonden aan de Faculteit Bouwkunde van de TU Delft en sinds 2009 redacteur van het tijdschrift OverHolland. In 2014 promoveerde zij aldaar op een onderzoek getiteld Kwartiermakers in Amsterdam. Ruimtelijke transformatie onder invloed van stedelijke instellingen, 1580-1880, waarvan bij uitgeverij Vantilt een handelseditie verscheen. In aansluiting hierop richt haar huidige onderzoek zich op de rol van stedelijke instellingen, zoals universiteiten, in meer recente transformaties van Hollandse steden in het kader van de onderzoeksgroep Architecture and the City.