Watersysteem 2015
Kaarten en Nederlandse Waterstaatsgeschiedenis

Auteurs

  • Maurits Ertsen

##submission.downloads##

Samenvatting

De in 2019 verschenen publicatie Broek en Waterland. Regionale samenwerking en conflicten, 1281-1811 maakt door een gedetailleerde weergave van discussies tussen de Waterlanders, de baljuw en Amsterdam duidelijk dat Broek in Waterland en de collega-dorpen continu bezig waren met het realiseren van invloed en het behalen van doelen door onderhandelingen. Tevens blijkt uit het boek dat de materiële omgeving die het gevolg was van de onderhandelingen ook de nodige invloed uitoefende op die onderhandelingen. De invloed van menselijke betrokkenen werd gerealiseerd via niet-menselijke historische actoren, zoals geld, hout of aarde – met uiteraard het water in een grote rol. De waterinfrastructuur van de regio was een belangrijke drager van de macht die dorpen en steden konden ontwikkelen. De macht van het waterschap bleek relatief te zijn, omdat het waterschap slechts een van de invloedrijke bestuursapparaten was. Bestuurlijke functies en rollen in Waterland bleken bovendien goed te combineren, zodat leden van een dorps- of stadsbestuur regelmatig ook in het waterschapsbestuur optraden. Deze verwevenheid van bestuursfuncties problematiseert het te vanzelfsprekende beeld van zelfstandige waterschappen met veel macht en weinig bestuurlijke overlap in de Nederlandse waterstaatsgeschiedenis.

Citeerhulp

Ertsen, M. (2021). Kaarten en Nederlandse Waterstaatsgeschiedenis. OverHolland, 13(21), 133–139. Geraadpleegd van https://overholland.ac/index.php/overholland/article/view/230

Gepubliceerd

2021-06-30

Nummer

Sectie

Artikelen

Biografie auteur

Maurits Ertsen

Maurits Ertsen (1968) heeft een master diploma in tropische cultuurtechniek (1993, Universiteit Wageningen). Hij behaalde zijn PhD titel in 2005 aan de TU Delft en publiceerde op basis van het proefschrift in 2010 zijn eerste boek: Locales of happiness. Colonial irrigation in the Netherlands East Indies and its remains, 1830 – 1980. Zijn tweede boek, Improvising planned development on the Gezira Plain, Sudan, 1900-1980 (2016), laat zien hoe een centraal gestuurd koloniaal irrigatieproject begrepen moet worden als een samenspel van dagelijkse onderhandelingen. Hij werkt als universitair hoofddocent bij de afdeling Watermanagement aan de Faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen van de TU Delft. Zijn onderzoek focust op de interactie tussen mensen en watersystemen, waarbij hij vakgebieden als geschiedenis, waterbeheer, archeologie en filosofie combineert.